ویژگی¬های کمی و کیفی اوری و لور در فرم¬های مختلف زمین در ذخیره¬گاه جنگلی اندبیل خلخال

در‌ این تحقیق‌ برای بررسی ویژگی‌های‌ کمی‌‌ و ‌‌‌کیفی گونۀ‌ اوری (.Quercus macranthera F&M;) و لور (Carpinus orientalis Mill.) یکی از رویشگاه‌های مهم این دو گونه در ذخیره‌گاه منطقۀ جنگلی اندبیل واقع در شهرستان خلخال انتخاب شد. در داخل هر یک از فرم‌های مختلف زمین (یال، دامنه و دره) در چهار جهت جغرافیایی (شمال، جنوب، شرق و غرب) از حد ارتفاعی پایین تا بالا به‌صورت انتخابی، قطعات نمونۀ دایره‌ای‌شکل به مساحت 5 آر (500 مترمربع) و به تعداد 48 قطعه‌نمونه، انتخاب و مشخصه‌های مورد بررسی در داخل هر یک از قطعات نمونه یادداشت و نسبت به اندازه‌گیری مشخصه‌های کمی و کیفی درختان اقدام شد. نتایج نشان داد که پراکنش هر‌ دو گونه از ارتفاع 1940 تا 2540 متر از سطح‌ دریا است، اما از ارتفاع2380‌ تا 2540 متر درختان به‌صورت پراکنده در منطقه حضور دارند. به‌طور کلی جهت‌های شمالی و فرم‌ها‌ی دامنه و دره رویشگاه‌های مناسبی از نظر ویژ‌گی‌های کمی و کیفی درختان اوری و لور هستند. 8/95 درصد پایه‌های اوری و 7/96 درصد لورها شاخه‌زاد هستند، بلندترین درختان اوری (65/3متر) و لور (62/2 متر) در بخش شاخه‌زاد هر دو در فرم دره و در جهت شمالی مشاهده شدند. بیشترین ارتفاع تنه اوری (30/2 متر) و لور (7/1متر) هر دو در فرم دامنه اندازه‌گیری شدند. بیشترین زادآوری در جهت شمالی دیده شد. از نظر ویژ‌گی‌های کیفی نیز مشخص شد که بهترین درختان، در فرم دره قرار دارند.